Loop je door het Waterfront dan zie je veel stenen. Maar in de Eshuisstraat vallen enkele mooie kleine voortuintjes op.
Ik heb de stoute schoenen aangetrokken en aangebeld in het kader van tegel eruit, plantje erin. Elly Bekema doet open en spontaan hebben we een leuk gesprek en ik maak een afspraak voor een interview.
Donderdag 21 juli is het zover. We zitten buiten op het balkon en wat mij opvalt is dat de plantenbakken tegen het hek staan en de planten in vele potten ervoor. Onder het genot van een lekkere cappuccino met een koekje erbij begint ons gesprek.
Twee jaar geleden zijn Elly en haar man Ben als een van de laatste bewoners in de Eshuisstraat komen wonen. Afkomstig uit Raalte, waar ze een jaren 20-woning met een grote tuin hadden, verhuisden ze naar het Waterfront. Je zou denken dat moet wel een grote overgang zijn geweest. Hoe is dat allemaal in zijn werk gegaan? Hoe is het zover gekomen?
Opgegroeid met tuinieren
In het gezin waarin Elly opgroeide was een grote tuin. Haar vader werkte in de tuin en Elly wilde graag helpen. Maar ze mocht alleen het onkruid wieden. Stel je voor dat ze per ongeluk plantjes er uit schoffelde. Toen ze later met man en kinderen in Raalte kwam wonen, bestond de tuin uit veel gras met het oog op de opgroeiende kinderen. De kinderen hadden een eigen moestuin en de rolverdeling in het gezin was, man buiten het huis en de vrouw binnen het huis en de zorg voor de kinderen. Toen de kinderen groter werden, verdiepte Elly zich in allerlei literatuur over tuinen, planten en bloembollen. Ook bezocht ze een aantal tuinen in Engeland. Wat haar aantrok waren de lange borders op kleur en de ronde,
organische belijning.
Ontwerpen eigen tuin
Zo begon ze aan het ontwerpen van haar eigen tuin. Het werd een natuurlijke tuin waar je doorheen kunt wandelen en die niet in één keer is te overzien. Kenmerkend waren het gebogen en diagonale lijnenspel en de vele halfronde hagen die de tuin breder en dieper doen lijken. Spanning ontstond door een afwisseling van open en besloten gedeeltes, door de losse natuurlijke beplanting met een strakke haag als achtergrond en door het gebruik van verschillende bloem- en bladcontrasten. De zichtlijnen en vele doorkijkjes via ijle wuivende beplanting gaven je een dromerig gevoel van rust en ontspanning. Alle borders lopen in elkaar over. Ze staan met elkaar in verbinding door plantengroepen, kleuren of bladvormen te herhalen. Dit geeft rust in de border en tuin. “Maar, doe dit niet teveel” waarschuwt Elly, “het moet wel spannend blijven”. Graag maakt ze gebruik van het spel van licht en schaduw en op elkaar afgestemde kleuren. Zachte kleuren wijken, lijken verder weg. Felle kleuren komen naar je toe en daar gebruikt ze niet te veel van. Door slim kleurgebruik kun je een tuin ook groter of kleiner laten lijken. De 1500 bollen die Elly ieder jaar in de grond pootte zocht ze ook uit op kleur en bloeitijd. Eerst de sneeuwklokjes, dan de krokussen, vervolgens de narcissen , gevolgd door de tulpen enz…
Fietsroute met bezichtiging tuin
Elly hield open tuin voor tuinclubs. Daarvoor maakte ze een boekje over de planten in haar tuin. De VVV was bezig met het uitzetten van een fietsroute met de mogelijkheid van het bezichtigen van tuinen langs de route. Elly werd ook benaderd en zo ontstond het initiatief ‘Struinen langs tuinen in Salland’. Tv Raalte maakte hier een filmpje van en is te zien op YouTube. Na zoveel jaar haar tuin 3 dagen in de week onderhouden te hebben, vroeg Elly zich wel af hoelang wil ik dit nog doen en kan ik dit nog doen. De tuin moet geen werk worden.
Verhuizing naar het Waterfront in Dalfsen
Toen de keuze op Dalfsen was gevallen ging Elly alvast plantjes stekken. En wilde ze graag aan de voorkant van hun woning een steenvrije meter om daar plantjes neer te zetten. Het huis heeft rode kozijnen en daar paste ze de kleuren van de planten aan. Eigenlijk was Elly de enige die bezig was met groen. Haar man deed het schilderwerk binnen, zoals de meeste bewoners druk waren met de binneninrichting. Eerst de woning klaar hebben en daarna de tuin. Voor het achterterras had ze al de nodige ideeën. Het was een uitdaging om zoveel mogelijk groen te creëren op zo’n klein oppervlak. Loop je nu door het Waterfront dan zie je dat in de Eshuisstraat de bewoners een steenvrije meter voor hun woning hebben.
Groen
Groen is goed voor jezelf. Je wordt er blij van, het geeft rust en ontspanning, je kunt je hoofd leegmaken. Groen is goed voor het milieu en het geeft verkoeling. Zonder groen leeft een wijk niet. Met groen heeft het een ziel.
Verbinding
Bewoners werden door het enthousiasme van Elly aangetrokken ook na te denken over de inrichting van hun achterterras. Er moet meer groen in de tuin te zien zijn. Groen schept verbinding, mensen maken eerder een praatje wanneer ze Elly in de tuin bezig zien. Zo leerden de nieuwe bewoners elkaar eerder kennen. Eerst waren er geen vogels en vlinders te zien en nu gonst het van levendigheid op het achterterras. Elke bewoner heeft zijn eigen plekje van het achterterras gemaakt met veel groen. In een tijdsbestek van twee jaar kun je samen veel bereiken.
Op mijn vraag welke plant(en) er niet mogen ontbreken in de tuin zegt Elly: “Phloxen”. Deze vaste planten bloeien lang, ruiken lekker en zijn er in veel kleuren.
Al met al voor mij een leuk en leerzaam interview.
Ook zonder grote tuin kun je creatief tuinieren.
Misschien een stimulerend voorbeeld voor andere dorpsbewoners.
Interview: Janneke Dijkhof
