Vijf jaar geleden hadden twee vrouwen een idee en daar bleef het niet bij! Inmiddels is dat idee uitgegroeid tot een zelfstandige vrijwilligersorganisatie die allochtone vrouwen een plek biedt waar ze hun creativiteit, kennis en vaardigheden kunnen laten zien en vergroten. Dat geldt niet alleen voor de vrouwen die het naaiatelier bezoeken, maar net zo goed voor de vrouwen die als vrijwilligers hen begeleiden.
We zijn te gast bij Naaiatelier SamSam, een project dat destijds is gestart door Louise Loman en Lydia Brouwers, maar gedragen wordt door zo’n 10 vrijwilligsters, die samen twee ochtenden in de week, 16 personen begeleiden.
Iedere maandagochtend en dinsdagmiddag komt een groep bij elkaar in het gymlokaal van de Spiegel in Ankum. Als je naar binnenkijkt is het gymlokaal bijna niet meer te herkennen. Overal hangen stoffen aan de klimrekken en staan dozen met geschonken materialen.
Naaiatelier SamSam is een zelfstandige organisatie die afhankelijk is van giften. Dit kan zijn in de vorm van geld via bijvoorbeeld collectes in de kerken van de kernen van de gemeente Dalfsen, maar vaker gaat het ook in de vorm van spullen die geschonken worden. Allerlei lappen stoffen, stalen van winkels voor raambekleding of meubelstoffering en leer wordt hen geschonken. Door diverse publicaties en pr via tijdschriften, lokale tv en media kennen veel mensen inmiddels het project. Ze zijn iedereen die iets doneert heel erg dankbaar. Het geld wordt o.a. gebruikt voor huur van de ruimte, koffie/thee en vervoerskosten.
Het leer wordt onder andere verkregen via de plaatselijke Kringloopwinkel Noggus en Noggus of via particulieren. Oude leren banken die niet meer verkoopbaar blijken te zijn, worden losgesneden en het leer wordt aan het Naaiatelier geschonken. Stoffen die voor het Naaiatelier niet bruikbaar zijn, gaan als ‘lompen’ naar Noggus en Noggus. Zowel bij de Kringloop als bij het Naaiatelier gaat dus niets verloren!
Voor het verwerken van leer is een speciale leer-machine beschikbaar. Verder wordt met allemaal dezelfde naaimachines gewerkt, dat scheelt bij de uitleg aan de vrouwen en maakt dat de machines onderling makkelijker uitwisselbaar zijn in het gebruik. In totaal heeft het Naaiatelier acht machines tot zijn beschikking. Dat aantal is in de loop van de tijd zo opgebouwd.
Naast de stoffen, het leer, de fournituren en de machines is nog iets anders van belang. Louise vertelt:
“Er is een flinke dosis energie nodig.”
“We moesten alles zelf regelen en uitzoeken. Zo kwamen we er achter dat we een stichting moesten oprichten als we giften wilden kunnen ontvangen. Ook het vinden van een locatie was niet makkelijk. Zaten we eerst mooi in het centrum van Dalfsen, inmiddels hebben we hier een mooie plek gevonden, maar daarbij is vervoer weer iets lastiger. Gelukkig zijn de vrouwen blijven komen.”
Deze ochtend wordt een nieuwe deelneemster verwelkomt. Ze is al 16 jaar in Nederland en heeft nu de kinderen wat groter, zodat ze zonder hen naar het atelier kan komen. Er staan voor een paar baby’s wel boxen klaar, maar grotere kinderen kunnen niet mee vanwege veiligheid bij de machines.
Het Naaiatelier is er voor vrouwen in de hele gemeente, maar in de praktijk is vervoer soms wel een probleem. Voor de vrouwen uit Nieuwleusen is dit opgelost door de diensten van Haaloe Brengoe van Synergie Nieuwleusen in te zetten.
Als rond 10 uur de groep koffie gaat drinken, laat Fayrouz trots haar zelfgemaakte jurk zien. Thuis heeft ze van een rok van de kledingbank en een lapje stof dat over was bij het Naaiatelier, op een creatieve manier een hele mooie nieuwe jurk gemaakt. De andere vrouwen kijken vol bewondering en sommigen willen de stof van de jurk ook even voelen. De verbondenheid is, ondanks de vele aanwezige nationaliteiten, groot, dat merk je gelijk!
Louise licht later toe: “De vrouwen hier werken aan verschillende projecten, we zoeken die van te voren uit en selecteren die op moeilijkheidsgraad en mogelijke verkoopbaarheid. Soms als ze een project voor het Naaiatelier hebben gemaakt werken ze ook aan een eigen project.” Zo werkt een andere vrouw, Hayfa, ze is al vanaf het begin actief bij het atelier, aan een rugtas voor haar dochter, nadat ze er eerder een voor het atelier had gemaakt.
De spullen van het atelier worden via vaste verkooppunten aangeboden. De Wereldwinkel in Dalfsen heeft een plank gereserveerd in haar winkel en veel spullen zijn ook terug te vinden bij de Schatkamer in het centrum van Ommen (winkel van de kringloop). Met de opbrengst van deze verkoop kunnen ze uitjes of workshops financieren. Zo wordt die ochtend ook afgesproken wie mee gaat naar de avond van “de stem van vrouwen” in de Spil in Nieuwleusen, later die week. Sommige vrouwen nemen ook hun dochter daar mee naar toe.
Het effect van het naaiatelier stopt dus niet bij het daadwerkelijke naaien op de maandag- of dinsdagochtend. Het gaat volgens Lydia ook over integratie, sociale cohesie, onderlinge verbondenheid tussen vrijwilligers en de allochtone vrouwen, zelfvertrouwen en voor sommige vrouwen betekent het ook een opstapje naar een betaalde baan.
Een mooi sociaal project, waarbij ook de kringloop van (grond)stoffen duidelijk zichtbaar is.
Deze week wordt op dinsdagmiddag in het gymlokaal plek gemaakt voor het stemlokaal voor de verkiezingen. Louise en Lydia zien er een mooie extra kans in om de, vanuit het atelier, gemaakte spullen te tonen en te verkopen. Gaat u woensdag 16 maart stemmen in Ankum, vergeet dan niet uw portemonnee mee te nemen! Als u al dat moois ziet dat er wordt gemaakt, komt u vast in de verleiding iets mee te nemen!
Wilt u deelnemen aan het project als vrijwilliger neem dan contact op met Louise Lommerloo.
